Vancouver Island: Part 1

Na veel te weinig onderzoek naar wat we nu eigenlijk wilde zien in deze omgeving, besloten we de veerboot naar Vancouver Island te nemen. Terug naar het mooie Canada. Art en Lexie, bij wie die nacht hadden geslapen boden ons aan om op onze fietsen te passen en ons naar de Ferry te brengen. We mochten zelfs een koffer en rugzak lenen, de schatten! 

De Ferry bracht ons naar Sidney, een super schattig dorpje 30 km verwijderd van de hoofdstad van Britisch Colombia, Victoria. Daar naar de lokale auto verhuurder. Of we de kleinste en goedkoopste auto mochten lenen. Een klein oud blauw karretje werd ons toegewezen. Je had het gezicht van Freek moeten zien, die had nu al schaamte om vier dagen in dit prachtige schroothoopje te rijden. Misschien is dat een mannen dingetje, want ikzelf had er niet echt problemen mee. 

Opeens vlakbij Victoria horen we een gek geluid en vervolgens hing de auto wel erg naar rechts… Nog geen 45 minuten op de weg en we hadden een lekke band. Helaas, daar ging onze middag. Wij als broekies durfden niet zelf de band te verwisselen en er dan terug mee naar de autoverhuurbedrijf te rijden, dus er moest iemand langskomen. Die zal ook wel gedacht hebben, domme toeristen…..

Een paar uur later waren we eindelijk in Victoria, de middag was helaas voorbij. Het enige voordeel was wel dat we van een blauw naar een rood auto’tje zijn geüpgraded, die ook een stukje sneller was. In de stad gingen we maar snel op zoek naar lekker eten om ons weer wat beter te laten voelen.

De volgende ochtend vroeg het bed uit want…… Walvissen spotten! Jeetje wat hadden we hier zin! Waren als een van de eerste bij het bedrijf dat ons mee de zee op zou nemen om deze mooie dieren te spotten… Een dik rood zeilpakkie werd ons verplicht om aan te trekken, omdat het op het water met de wind nogal koud kan worden… Geen probleem, is weer is wat anders dan een fietsbroek. 

En we hadden gelijk raak, nog geen 30 minuten op de boot en we zagen zwarte, driehoekige vinnen boven het water uitsteken. Orca’s! Ze waren lekker aan het spelen in water. De ene na de ander liet zien hoe goed hij of zij uit het water kon springen. Wat een prachtige beesten om naar te kijken. Steeds meer zwarte vinnen en mooie staarten verzamelden zich.Twee families passeerde elkaar en wij waren zowaar getuige van een theekransje. Het zijn super sociale dieren en dat was te zien ook. Ze bleven om elkaar heen zwemmen en met een recorder van de boot kon je horen dat ze met elkaar aan het praten waren. Een uur lang waren 15 Orca’s met elkaar aan het kwebbelen, ondertussen vertelde de gids heel wat over deze beestjes, hieronder wat feitjes:

Wist je dat…..

• Orca vrouwen 80 tot 90 jaar oud worden en mannetjes maar rond de 50? De theorie hierachter is dat vrouwen al het gif dat ze ophopen tijdens hun leven kunnen uitscheiden met moedermelk en zo de toxische stoffen kunnen lozen. 
• De zwangerschap bij deze diertjes 14 tot 18 maanden duurt. De duratie hiervan is zo lang omdat de huid van de baby’s dik genoeg moet zijn om te kunnen overleven in het koude water.
• Orca baby’s zwart met oranje gekleurd zijn
• Orca mannetjes, nadat ze iemand bezwangeren, terug gaan naar hun mama, want ze blijven namelijk hun hele leven bij hun moeder wonen. (Niet heel veel anders dan de mannen dus tegenwoordig, want het grootste deel van de tijd blijven mannen in het dorp of stad van hun moeder wonen, de vrouw verhuist maar weer….)
• Alle Orca families hun eigen accent hebben
• Ze de meest kieskeurige eters zijn, ze lusten bijvoorbeeld maar een soort zalm en eten alleen het echte vlees van de zeehond en halen de huid eraf en laten het karkas ook voor wat het is.
• Ze al hun prooien herkennen ze via echo’s, ze kunnen dus door middel van geluid, in hun hoofd op de rader zien waar de prooi is en of het wel geschikt is als avondeten, daarom zullen ze nooit mensen eten.

Tot zover de orca’s, door naar de feitjes over de Walvis die even naast onze boot kwam koekeloeren

Wist je dat…

• Walvissen ongeveer 14 meter lang worden
• Tussen de 70 en 80 jaar oud worden
• Zich het meest voeden met plankton en kleine visjes, ze zijn dus in theorie de vegetarische hipsters van de zee.
• Een prachtig filter systeem hebben, ze nemen grote slokken water en door middel van de dikke slierten in hun mond filteren ze het eten eruit en de rest van het water en het onnodige gaat weer rustig via hun uitlaatklep de oceaan in.
• De walvis soms wel zes maanden zonder eten door het leven gaat
• Ze integenstelling tot de Orca’s wel moeten migreren naar warm water, hun huid is niet dik genoeg voor ijskoude wateren.

Dit was mijn werkstuk over over Orca’s en Walvissen, dank voor het lezen.